چه دنیا و آدمای عجیبی ...

یکی دل می شکنه ، یکی دل وصله می کنه ، یکی آه می کشه ، یکی آه می خره ...

خدایا چقدر آدمای عجیبی رو آفریدی ، هر کجا که می رم تعجب می کنم و برام واقعاً عجیب و غریب می شن ...

توی زندگیم کسی منو اینقدر ( عشق ) دوست نداشت !

کسی که ادعای دوست داشتن می کرد و مثلاً دوسم داشت منو راحت تر از این حرف ها گذاشت کنار اما در مقابل این حرکات ، یکی داره واسه عشقش جون می ده اما اون طرف انگار نه انگار که حتی کسی داره واسش مثل ابر بهار گریه می کنه !

خدایا چی می شد یکی هم مث اون منو دوس داشت ، واسم گریه می کرد ؟!

واستون آرزوی خوشبختی دارم ...