پرسش : « من کیستم ؟! » ، پاسخ : « مجهول »

همش توی ذهنم این سوال رو مرور می کنم ، من کی ام ؟!

تا حالا جوابهای زیادی براش پیدا کردم ، اما دیدم با حرف هائی که بقیه می زنن فرق داره !

یکی می گه خوب ، یکی می گه بد ، یکی می گه متغیر ، یکی می گه غیر قابل پیش بینی !

اما خودم می گم مجهول ...

شخصیتم فرق می کنه ، اونطوری نیستم که خودم فکر می کنم !

وقتی کسی می گه خوب و هزار تعریف و تمجید ، توی فکر فرو می رم که چرا این نظریه رو نسبت به من داره !

یا کسی که می گه بد هستم و از گوشه کنار نداش به گوشم می رسه ، نمی دونم چرا می گه بدم ...

هر کسی توصیفی از من می کنه اما نمی دونم کدوم واقعیه و کدوم تظاهر !

برای ذهن خودم شدم معمای حل نشدنی !

چرا بقیه راحت منو شناخته شده تصور می کنن ؟!

به نظر خیلیا من آدم خیلی ساده ای به نظر میام و راحت می شه تشخیص داد که چه شخصیتی دارم ، پس چرا برای خودم ...

پرسش : « من کیستم ؟! » ، پاسخ : « مجهول » ...